Heb je ook weleens dat je hoofd overloopt. Dat je nog zoveel dingen moet doen, maar je komt tijd te kort. Dat je omgeving van alles van je verwacht en dat je aan al deze verwachtingen wil voldoen, maar hierin aan jezelf voorbij loopt. Dat werkverplichtingen je benauwen. Dat er problemen zijn in familiare kringen. Dat je constant andermans lasten draagt. Dat je aan ieder ander positieve input probeert te geven, maar dat je vaak negatieve energie terugkrijgt (omdat een ander niet lekker in zijn vel zit).
Dan is het goed om op de rem te trappen en even lekker naar buiten te gaan. De natuur in of zelfs een urban-walk. Even een frisse neus halen om jezelf te resetten. Even “een zijn met de natuur” en nee, niet op een zweverige manier. Maar juist letterlijk proberen te aarden. Met twee voeten weer even terug op de grond en even uit je hoofd.
Laat je zintuigen de omgeving absorberen en geniet even van het moment van ‘even helemaal niks’. Even je energie-level een boost geven. Even terug naar jezelf, wie jij bent en waar je voor staat.
Een soort reset in een hectisch moment. Een moment waarin je een storm op voelt komen van problemen en obstakels in je leven. Misschien zit je zelfs al middenin deze storm. Een storm kun je niet ontlopen, maar kijk vooral niet weg. Kijk juist op, hoofd omhoog, en ga op zoek naar de lichtpunten. Kijk de storm in de ogen en haal hier leermomenten uit.
Ga terug naar jezelf, je waarden en normen. Blijf bij jezelf, behoud je mooie positieve eigenschappen en ga het leven aan met frisse moed.
Je kan het! Ik heb er alle vertrouwen in.